Podczas oswajania i tresury myszoskoczków wykorzystuje się ich wrodzoną ciekawość, naturalne cykle aktywności i upodobania pokarmowe. Ogromnym ułatwieniem jest łagodność i przyjacielskość tych zwierząt, jeśli tylko są dobrze traktowane. Cechuje je przy tym stosunkowo wysoka inteligencja. Na przykład uczą się zachowania w określonych sytuacjach i warunkach około dziesięciu razy szybciej niż białe szczury.
    Cierpliwość, wyrozumiałość, powtarzanie i operowanie nagrodą to podstawy oswajania i tresury- środki, prowadzące do wyrobienia w zwierzaku poczucia ufności wobec opiekuna.
    Poszczególne lekcje powinny być krótkie, zwłaszcza w przypadku młodych, kilkutygodniowych zwierząt, których reakcje mogą być jeszcze bardzo żywiołowe i nerwowe. Ważna jest też faza aktywności życiowej myszoskoczka; może być poirytowany, jeśli przerwiesz mu wypoczynek.
     W kontaktach z myszoskoczkami zachowuj się spokojnie i cicho, rozważając każdy ruch i słowo. Pozwól zwierzętom przyzwyczaić się do wielkości człowieka. W porze karmienia podawaj im z ręki kilka ziaren albo kawałeczki sałaty. Kiedy będą jadły, delikatnie pogłaszcz je palcem po łebkach, uszach albo grzbiecie; niech przywykną do dotyku ludzkiej ręki. Później, już podczas tresury, kiedy próbujesz je nauczyć pewnych prostych sztuczek, podsuwaj im różne smakołyki w charakterze nagrody.
    W miarę postępów procesu oswajania, pozwalaj swoim wychowankom wybiegać się poza klatką, umieszczając je na jakiejś ograniczonej powierzchni, np. w dużym pudle, na stole czy choćby w suchej wannie. Myszoskoczki bardzo lubią takie okresowe spacery, szczególnie jeśli mają przy tym okazję poznać rozmaite interesujące obiekty. Nawet puszczone wolno, zwykle dobrowolnie wracają do klatki na posiłek lub odpoczynek, a nawet jeśli nie, to łatwo je przywołać i złapać.
    Myszoskoczki nie powinny biegać swobodnie po mieszkaniu. Łatwo mogą się zgubić albo ulec wypadkowi. Tym niemniej od czasu do czasu można im udostępnić jeden pokój czy werandę pod warunkiem, że nie będą mogły się stamtąd wydostać, a pomieszczenie będzie niedostępne dla psów i kotów. Bardzo trzeba też uważać, żeby nie zdeptać zwierzątek, gdyż często podchodzą one pod nogi- z ciekawości albo potrzeby bliskości człowieka.